Alweer laatste bericht vanuit Canada!

Hoihoi,

Hier is alweer m’n laatste verhaal vanuit Canada. Zoals voorspeld heb ik de afgelopen 1,5 week weer genoeg beleefd!

Met een vertraging van ‘slechts’ 2 uur kwam ik om woensdag 14 januari om half 12 ’s avonds aan in Winnipeg (gelukkig had ik dit al wel thuis gezien, zodat ik wel wat later van huis weg kon). Jennifer woont in een gat zo’n 2 uur ten noorden van Winnipeg; Ashern (eigenlijk woont ze nog niet eens in dat dorp, maar zelfs erbuiten). Maar gelukkig reden we daar ’s nachts niet meer heen, maar gingen we naar Selkirk waar haar zus woont. Daar hebben we nog gezellig zitten kletsen met Jen d’r zus en zwager. De volgende ochtend vertrokken Jennifer en ik naar Ashern. En Jenn had iedereen al uitgebreid verteld dat ik langs zou komen, dus we waren meteen door alle familieleden uitgenodigd om te komen lunchen/avondeten. Dus donderdags hadden we een lunch bij Jenn d’r opa en oma; Jenn d’r oma had heeel uitgebreid gekookt; inclusief toetje en wel, wat ervoor zorgde dat we daarna allebei op ontploffen stonden ;)! Vervolgens gingen we naar Jenn d’r boerderij. Daar aangekomen gingen we ons maar even prepareren voor de kou; want we hadden het verzonnen om in -35 (gevoelstemperatuur lag nog wat lager) te gaan snowmobilen (sneeuwscooter rijden); tja dat is hier niet heel abnormaal dat je die gewoon in de garage hebt staan ;). Wij ingepakt en wel op de sneeuwscooter (zie ook de foto’s), het was echt super vet!! Ik heb ook nog een behoorlijk stuk gereden :). Op 1 onvoorziene jump en 1 keer dat we vastzaten na verliep het allemaal prima! We waren naar hun Condo gereden om even de verwarming aan te zetten (omdat we daar ’s avonds zouden gaan slapen), daar een beetje opgewarmd en snel weer terug voordat het donker zou worden. Toen we terug waren gingen we bij Jenn d’r tante en oom avondeten en vervolgens reden we (dit keer met de auto) naar de Condo. Jenn had leuk bedacht om gezellig de open haard aan te doen en een dvd mee te nemen om te kijken; totdat ze er daar achter kwam dat ze daar helemaal geen dvd-speler hebben (lekkere actie ;)). Toen maar gewoon een beetje tv gekeken en gezellig gekletst! De volgende dag hadden we lunch (naja eigenlijk brunch) bij Jenn d’r andere oma; die had echte Islandic Pannekoeker gemaakt (volgens Jennifer nog beter dan die zij maakt, omdat die van d’r oma veel dunner zijn; en ze waren lekker hoor!). Vervolgens reden we naar Winnipeg om de stad te bezoeken; maar het was behoorlijk uitgestorven (ook niet heel gek met die temperaturen van daar). Toen zijn wij ook maar een markt ingegaan; deze lijkt aardig op wat we in Nederland kennen qua markt; een hoop verse en lekkere producten! Dus hebben we even het een en ander ingeslagen voor ’s avonds en toen zijn Jenn en ik nog ergens wat gaan drinken en vervolgens reden we weer naar Selkirk. Daar heb ik nasi met pindasaus gemaakt (wist al dat Jennifer dat erg lekker vond en de anderen waren het gelukkig helemaal met haar eens :)). ’s Avonds hebben Jenn en ik op de Wii gespeeld en een hoop lol gehad; we begonnen met American Idols (laat ik het erop houden dat dat niet helemaal voor mij weggelegd is), vervolgens Rockband waar je echt met een drumstel en gitaar e.d. kan spelen (dat kwam mij al iets beter uit) en vervolgens nog maar even Mario race (ik moet zeggen dat ik daar toch het meeste talent voor heb ;) alhoewel is het niet helemaal geslaagd om dat middenin de nacht te spelen, aangezien je er helemaal hyperactief van wordt ;)). De volgende dag niet heel veel meer gedaan en toen vertrokken we met z’n allen (inclusief Jennifer d’r zus en zwager) naar het vliegveld; ik weer terug naar Calgary en zij voor een heerlijke vakantie naar Arizona (een behoorlijke overgang voor hun: van zo’n -30 naar +27 graden). Toen ik weer veilig en wel in Calgary was geland was het dus nog even een kwestie van tas ophalen en weer naar huis. Jammergenoeg ging dat niet zo makkelijk. Aangekomen bij de bagageband zag ik al vrij snel mijn tas, echter zag ik dat er een slot van m’n tas af was. Dus ik dacht sh*t iemand heeft m’n tas opgemaakt, maar wat bleek.. Niet alleen het slot was eraf maar de hele rits was kapot en de rits was ook weg. Dat is lekker dacht ik; ik moet over 1,5 week naar Nederland en heb deze tas toch wel nodig om al m’n spullen op een of andere manier mee te krijgen; beetje jammer.. Dus ik naar de WestJet Servicebalie. Daar kreeg ik 2 opties: 1e was 50 dollar korting met de volgende vlucht van hen (tja binnen die 1,5 week zal ik niet meer met ze vliegen) of nr. 2 een repartieservice van hun, echter zit daar alleen geen garantie bij dat dat binnen een week gemaakt kan worden; dat is dus lekker! Dus ik heb die vrouw even duidelijk gemaakt dat ik aan beide opties natuurlijk niets heb. Dus toen kwam ze daarop terug en zei ze dat ze er waarschijnlijk wel voor kon zorgen dat die tas binnen een week gemaakt kon worden en bij mij thuis afgeleverd kon worden (ik had namelijk in de week erna ook niet echt tijd om nog eens heen en weer te gaan naar het vliegveld om hem op te halen aangezien ik nogal afhankelijk ben van het openbaar vervoer hier). Ik moest natuurlijk nog wel even checken wat er zou gebeuren als ik de tas uiteindelijk toch niet op tijd gerepareerd en wel terug zou krijgen; dan zou ik een nieuwe tas mogen kopen en dat zouden zij vergoeden. Mooi dacht ik, dat wordt dus geregeld! Uiteindelijk met een hoop gedoe heb ik de tas afgelopen vrijdagmiddag toch nog op kunnen halen (!!!).
Ik was maar een paar dagen in Manitoba, maar een hoop lol gehad met Jennifer! Ze heeft beloofd dat ze in Mei/Juni naar Nederland wil komen; maar dat is nog afwachten: Jenn is en blijft een Canadees (oftewel die beloven van alles, maar je moet altijd maar afwachten wat er van komt).

Om maar weer even terug te gaan naar mijn terugkomst in Calgary. Toen ik thuiskwam was het meteen al een behoorlijke drukte van jewelste i.v.m. de after, after Christmas party. Laat ik het erbij houden dat het over het algemeen niet helemaal mijn type mensen waren ;), maar ondanks dat was het nog best gezellig! (Het was trouwens best warm toen ik in Calgary terug kwam; zo’n 5 graden, wat er meteen voor zorgde dat er van die mafkezen hier meteen in korte broek en t-shirt buiten lopen; al moet ik zeggen dat het voor mij ook erg warm was na die -35 in Manitoba; maar een korte broek gaat toch echt wel iets te ver).
De volgende dag (zondag) ging ik samen met Ben & Aletta snowboarden bij Mount Norquay (vlakbij Banff) en ’s avonds hebben we samen met Grant & Elissa gegeten; een erg geslaagde dag!

Op maandag begon ik aan alweer m’n laatste stageweek. Zoals ik al verwachtte hadden een paar mensen op de Oval (die mijn rapport zouden checken op grammatica e.d.) hun werk nog niet gedaan en uiteindelijk heb ik hier dus tot dinsdagavond op moeten wachten; beetje jammer. Maar uiteindelijk heb ik het allemaal goed af kunnen ronden en waren ze allemaal erg tevreden!! :)

Op woensdag en ik samen met Stephanie & Aletta naar de Den gegaan voor een drankje; was erg gezellig met veel (nieuwe) international studenten. Donderdag was alweer m’n laatste schaatstraining en vervolgens hebben Stephanie, Aletta en ik nog een mooie avond wat begon bij iemand ‘thuis’ op de campus en eindigde in de Den.

Om nog even terug te komen op mijn tas-actie: deze heb ik dus vrijdagmiddag samen met Liane opgehaald bij de reparatieservice (leukleuk, hierdoor kwam ik te laat op de voor mij georganiseerde Pot Luck bij de Oval; dus ik zat Liane maar een beetje te dollen dat ik zonder die Pot Luck wel weg kon en zonder m’n tas niet ;). Maar hoe het nou uiteindelijk afgelopen was: Op donderdag had ik namelijk gebeld naar West Jet; hoe het zat met die tas (toch wel leuk om deze in ieder geval in het weekend te hebben en aangezien ik er nog niets van gehoord had). Ik werd er een beetje makkelijk vanaf geholpen dat ik terug gebeld zou worden. Naja dan weet je al wel hoe ver het is; dus ’s middags weer gebeld. Toen gelukkig een behulpzamer persoon die het zou nachecken bij de reparatieservice; maar die bleek al dicht te zijn :S. We moesten vrijdag dus maar even terug bellen. Dus vrijdagochtend opnieuw gebeld en ik zou binnen 2 uur terug gebeld worden hoe en wat.. Dus toen werd ik terug gebeld dat de tas gerepareerd was, maar dat deze nog bij de reparatieservice was (in Calgary Zuid-Oost) en dat ie in ieder geval niet meer afgeleverd zou worden bij West-Jet voor het weekend of ik niet zelf even naar die reparatieservice kon rijden. Gelukkig bood Liane aan om mee te gaan om deze op te halen; heel gedoe, maar uiteindelijk toch nog die tas op kunnen halen.

Dus vrijdagmiddag hadden we die Pot Luck op de Oval; waarbij ik nog een aantal leuke Oval souvenirs heb gekregen :). Vervolgens hebben we met een groot aantal collega’s de wedstrijd van het X-Treme hockeyteam gekeken en tot slot hadden Aletta en ik nog het plan om dit af te sluiten met een drankje; helaas waren niet veel collega’s daar meer voor in, wat er dus in resulteerde dat Aletta en ik samen voor een drankje gingen ;).
Het is toch eigenlijk best wel raar om van al die mensen afscheid te nemen waar je 5 maanden mee gewerkt hebt (en/of omgegaan bent) en je dus eigenlijk niet weet of je ze ooit nog wel zal zien. In ieder geval heb ik een super tijd hier gehad!!

Gister (zaterdag) heb ik niet heel veel bijzonders gedaan; voor de laatste keer Downtown bezocht om m’n snowboard op te halen (wat een behoorlijke wandeling was en aangezien de temperatuur hier in Calgary ook weer richting -25 is gedaald kan ik je zeggen dat het geen hele aangename wandeling was ;)). Verder heb ik me maar eens bezig gehouden om m’n kamer uit te zoeken: wat ik wel en niet mee terug neem.. Vandaag (zondag) wilde ik eigenlijk nog een keer snowboarden in Sunshine, maar helaas kende ik niemand die erheen wilde. Maar natuurlijk kan ik m’n laatste weekend niet zonder snowboarden doorbrengen, dus heb ik nog maar even een bezoek gebracht aan COP. Uiteindelijk was het nog een geslaagde dag en heb ik heerlijk geboard!!

Morgen ga ik maar eens een poging wagen om al m’n spullen in te pakken (ondanks alle koude berichten hier klinkt het qua weer bij jullie ook niet heel aangenaam om terug te komen :p geintje). ’s Avonds houd ik nog een afscheidsborrel in (waar kan het ook anders) Kilkenny’s. Dinsdagochtend breng ik nog even een laatste bezoek aan de Oval om sleutels e.d. in te leveren. ’s Middags haalt Moira me op en geeft ze me een lift naar het vliegveld en woensdag om 16.00 uur zal ik dan weer in Nederland aankomen!! Ik zou nog even mijn exacte vluchtgegevens doorgeven:
Calgary Londen
Vertrek Calgary 20.10 uur; aankomst Londen 12.15 uur
Vluchtnummer: BA 0102

Londen Amsterdam
Vertrek Londen 13.40 uur; aankomst Amsterdam 16.00 uur
Vluchtnummer: BA 0438

Hopelijk zonder vertraging, met alle bagage en zonder andere gekke dingen ben ik woensdag om 16.00 uur in Amsterdam!!

Verder wil ik jullie allemaal nog even bedanken voor alle leuke en lieve berichtjes, smsjes, emails, kaarten en (andere) post die ik in de afgelopen 5 maanden heb gekregen! Het was elke keer weer leuk om alles te lezen! :)

Ik zie jullie allemaal weer snel!

Liefs Daphne


P.S. Zie de laatste foto’s vanuit Canada:
http://www.mijnalbum.nl/Album=467WY6A6